Йўл юриб, мўл юриб...

Белдирсойга хам етиб келдик.

Одилбек ўз режалари билан ўртоқлашяпди.

Нонуштага мархамат!

Биз йўлга чиқдик. Олдинда бизни олис йўл ва баланд тоғлар кутмоқда.

Яхши дам - сафарга хамдам.

Оқаётган сувга қараса одамнинг баҳри дили очилади, тўғрими?

Омонулла сув ёқалаб

Жуда оғир тош экан...

Музаффар хавфли тепаликдан тушиб келмоқда.

Шерзод, эхтиёт бўл!

Биз хатлаб ўтган тоғларнинг иккинчиси остида

Қуёшдан химоя - ровоч барглари

Гигант ровоч барглари

Одил у ерда эски танишини кўриб қолди.

Жўрабек захарли ўтлар орасида

473 метр баландликка қўйилган белги атрофида.

"Жумонг"лар

Музаффар қоялардан бирининг чўққисида

Бу суратни Фотошопда ишланган деб ўйламанг, 100% табиий!

Осмонўпар тоғ сари олға!

Энг баланд тош тепасида

Иккита катта тош орасида, жуда елвизак экан.

Қорга хам етиб келдик.

Жуда чарчадик...

Биз тахминан 600 метр баландликка чиқдик. Гарчи, чўққиси булутлар ортига яширинган осмонўпар тоғни забт этолмаган бўсак хам, дебютантлар учун бу ёмон натижа эмас, албатта. Биз  учун бу чўққи финиш бўлди. Бу ерга биз белги қўйдик. Энди ортга қайтамиз.

Қайтиш қийинчиликлари.